Onlangs las ik in het FD  over de zin en onzin van allerlei trainingen die werkgevers over hun medewerkers uitstorten. Wereldwijd gaat er jaarlijks maar liefst 61 miljard  om in de wereld van de vitaliteitstrainingen. Uiteraard zijn er hele nuttige cursussen bij, maar de categorie ‘doekje voor het bloeden’ blijkt in de praktijk hoog vertegenwoordigd. Waarom? Hebben we hier te maken met een ‘excuustruus-mentaliteit’?

Want wat moet je met een timemanagementtraining als je manager de volgende dag weer in je nek hijgt waarom dat rapport nog steeds niet af is? Of een cursus ‘beter slapen’ als je ’s nachts wakker ligt van die akelige opmerking van je collega? Scholing aanbieden gebeurt soms zelfs ‘omdat de budgetten op moeten’. Of erger: omdat de manager dan weer ergens een vinkje kan zetten. 

foto: Unsplash Jacco Riens

Mijn advies vanuit het ABV (algemeen boerenverstand): besteed je geld liever aan oprechte interesse in je medewerkers. Wat houdt hen echt bezig? Wat hebben ze nodig? Dat is o.a. betekenisvol werk, flexibiliteit, weinig reistijd, fijne collega’s en een goede baas. En natuurlijk een gunstig rooster, een goed salaris en een acceptabele werkdruk. Zo ingewikkeld is het niet. Bovenaan alle lijstjes staat echter autonomie, dus zelfstandig je werk kunnen indelen en uitvoeren. 

En daar wringt ‘m vaak de schoen. De manager vindt het eigenlijk best lastig dingen los te laten. Zegt ook iets over de manager. Zorg dus samen voor het DNA van je organisatie en wees je daar bewust van. Creëer een sfeer waarin iedereen een groeimindset heeft.

En ja beste excuus-truusen, daar hoort wat groeipijn bij. Maar een dergelijke mindset is wel echt de garantie voor echt succes. Geef waar nodig een figuurlijke ‘schop onder de kont’, ook aan de baas zelf ja. Provocatief coachen  werkt. Ook hier. De onzintrainingen kunnen dan de deur uit. Dat is pas leiderschap.

foto: obie-fernandez-0GFNAelMPZA-unsplash