· 

Humor, moed en leiderschap

Ze zit wat gelaten tegenover me. Ik kom net terug van een cursus Mindful Run waar ik de instructeur mag zijn. Dus bruis nog wat na van de energie. Voor douchen geen tijd, ze accepteert de situatie.

'Nou, laten we maar gelijk doorstomen naar de toekomst of wil je de brief van mijn directeur nog lezen?' Ze kijkt me afwachtend aan.

Ze heeft er 2 #K weken opzitten. Een ingelast MT bleek gewoon over haar te gaan. De directeur geeft aan dat het niet goed gaat, ze wordt teruggezet, uit het MT, andere werkplek, graag nog deze week. Prachtig omschreven in 2 A-4tjes. Maar het eerlijke gesprek vergeten.

De andere kant van de tafel, de medewerker was ook al rond de zomervakantie wat aan het tobben over haar loopbaan. Al 17 jaar bij dezelfde werkgever. Klopt het nog?

foto Unsplash: denys nevozhai


Wat maakt dat de koppeling tussen organisatie en medewerker zo slecht wordt ontkoppeld?! Elk spoor kent zo z’n dwarsliggers maar wees dan duidelijk naar elkaar.

Duidelijkheid is vriendelijk.
Onduidelijkheid is onvriendelijk

aldus Brené Brown

 

Wat maakt dat we met een boog om deze gesprekken dansen met elkaar?

Daar waar één twijfelt over zijn toekomst en directie een andere koers wil varen. We zijn geen denkende machines. We zijn voelende machines die denken*

Regeren of dienen?

Het was voor haar een tropenjaar, even een tijdelijke operationele functie erbij nemen, onrealistische deadlines accepteren, ze werkte zich een slag in de rondte om ze te halen. Constant een chaos maar gelukkig is ze loyaal en raakt niet opgebrand.

Na dit ingelaste MT en de brief wel. 

 

Wat is er mis met een beetje menselijkheid in deze, gewoon een gesprek?  Moedig leiderschap tonen!
Bij Gemeente Twenterand hangt de volgende spreuk boven de lift van het te lelijke Gemeentehuis.

Wie dient regeert en wie regeert dient.


Dat is toch waar het om draait, het gaat uiteindelijk om ánderen – niet onszelf- dienen.

En komt er dan toch een slecht nieuws gesprek, pak het dan wat ‘handiger’ aan. Wat is de beste manier om iemands pijn en leiden te verlichten? In deze prachtig geanimeerde bijdrage aan RSA Short herinnert professor Brené Brown ons eraan dat we alleen een oprechte empathische verbinding kunnen maken als we dapper genoeg zijn om in verbinding te zijn met onze eigen kwetsbaarheid.

Unsplash: H. Heyerlein


Mensen breken niet omdat ze zwak zijn,
maar omdat ze veel te lang sterk waren.

Ik gun wat meer leiders een stukje menselijkheid om ook in crisis situaties of moeilijke tijden de juiste gesprekken te voeren. Vanuit kracht en aandacht. Verder kijken en de ander écht zien, zo kan je toch zomaar een rouwproces voorkomen.

 

Afgelopen week mocht ik naar een intervisie dag, heerlijk even eerlijk zijn tegen elkaar en wat verwachtingen delen en vooral samen zijn. Met het nodige huiswerk aan voorbereiding en het zoeken naar een filmfragment van 5 minuten. Iets wat raakt, inspireert, u kent ze wel, dit soort opdrachten😉

Met focus blijf ik bij mijn ‘best movie ever’ Patch Adams

Een beetje meer Patch...

Helaas mag ik maar 5 minuten film aanleveren die ik kies mijn 2 beste stukjes uit de film omdat ze dicht langs mijn eigen Ina-waslijn schieten. Ooit aanbevolen door Erik, mijn soulmate op afstand voor altijd, omdat we allebei een beetje Patch willen zijn voor onszelf en de wereld.

 

Na een kort verblijf in een psychiatrische instelling, besluit Patch Adams dokter te worden. Patch wordt meteen een buitenbeentje op de campus, want hij vindt dat gelukkige en lachende patiënten een sneller genezen dan anderen.

Wanneer hij zijn theorie wil toepassen tijdens zijn studie, stuit hij op fel verzet en afkeer van de decaan. Dit weerhoudt hem er echter niet van om met zijn vriend Truman en zijn aanvankelijk sceptische medestudente Carin vrolijke bezoekjes te brengen aan de patiënten in het ziekenhuis. Maar Patch wil meer, veel meer: een eigen, onafhankelijk en vrij ziekenhuis waar patiënten geen nummer zijn, maar echte mensen.
Lachende echte mensen.

 

bron bol.com 

Good Health is a Laughing Matter

Thuiskomen

“Het leven is ‘thuiskomen’,” zegt Patch Adams. “Allemaal rusteloze harten die op zoek zijn naar de weg naar huis.” Dat geldt niet voor hem: Het stormt in zijn hoofd. Thuis is ver weg en midden in zijn levensreis zit hij in een donker bos. Hij is de weg kwijt maar uiteindelijk vindt hij de juiste weg. Op een onwaarschijnlijke plek.

Er is nauwelijks aandacht van de psychiater als hij zijn verhaal doet; het dossier en de koffie zijn voor hem aanzienlijk belangrijker. Patch vertelt dan bijzondere dingen die totaal niet worden gehoord en/of opgemerkt.

Tijdens zijn verblijf ontdekt Patch dat hij zijn eigen problemen kan vergeten, juist door anderen te helpen! Voor hem is dat reden om arts te worden. Zijn idee is dat gelukkige en lachende zieken sneller genezen dan anderen. Zijn doel is om met oprechte aandacht anderen te willen helpen. Hij is vastberaden en bijzonder gemotiveerd. Het maakt hem wel direct een buitenbeentje …

Dat buitenbeentje daarin herken ik mezelf, wel of niet certificeren als coach, mijn HBO syndroom maar wel een heel mens zijn, aandacht geven en puur en oprecht.

Onderstaande dialoog geeft voor mij aan waar het nog meer om mag draaien, verder kijken dan het probleem, op zoek naar de oplossing. Ontdekken!

Humor en vriendschap

Patch vindt humor en vriendschap onmisbare ingrediënten in elk genezingsproces. Naast arts in opleiding is hij namelijk een sociaal actief persoon, professionele clown, artiest en auteur. Die visie botst al héél snel met die van de decaan van de opleiding. Hij maakt Patch het leven zuur en bekritiseert hem voor zijn buitensporig goed humeur. “Als je een clown wilt worden, kun je maar beter naar een circus vertrekken.”
Wat is er mis met een beetje lief zijn? Denk ik dan bij mezelf? Had zelf ook weer een boeiend bestuurs overleg waar we eerst elkaars ideeën af meppen. De communicatie via de app, het blijft boeiend, hoe maak jij dan duidelijk hoe het op je over komt?! Gelukkig had ik een voorzitter met gevoel voor de onderstroom die me na het overleg gewoon ouderwets belde. Hoest-met-oe? Mooie mensen bestaan!

 

Onderstaand filmpje het prachtige betoog zien van Patch, zijn Why!

Mijn moraal

Het levensverhaal van Patch Adams en de briljante vertolking hiervan door Robin Williams vind ik bijzonder inspirerend, aangrijpend, boeiend en uiterst fascinerend. Robin ‘stapt niet in een rol’ maar ís Patch.

De film bekeek ik al meerdere keren en elke keer zie ik - verrassend genoeg - weer nieuwe dingen die mij aanzetten tot nadenken en reflectie op eigen handelen.

Als professional én als ervaringsdeskundige kom ik ook met bijzonder veel mensen in contact. Heel vaak zijn dat ondernemers, leiders, zoekende mensen in een uiterst kwetsbare periode van hun leven dat voor hen maar al te vaak aanvoelt als een rollercoaster.

Ik verdiep mij in de persoon/ organisatie en in alles dat haar/hem bezighoudt.

Wat mij vaak opvalt is dat sommige mensen aarzelen om zaken te bespreken omdat ‘men’ overal wel een mening en een oordeel over heeft. Bij mij is alles wat iemand wil bespreken is bespreekbaar. In dit soort situaties straal ik enorme rust uit en vooral ook ‘oordeelloos luisteren.’

Dat maakt hen ‘vrij’ en los van ‘regie.’ Bijzondere gesprekken volgen dan en het ene moment voeren de emoties de boventoon, dan volgt weer een heel serieus en diepgaand gesprek. Vaak genoeg volgt soms ook een (zalige) schaterlach.

Oprechte belangstelling en interesse in mensen resulteren in blije en dankbare mensen omdat zij hun verhaal kunnen vertellen. Ze voelen dat er oprecht naar ze geluisterd wordt.

 

Dát - en vooral het ‘echte,’ oprechte contact - laat Robin Williams op een briljante en fenomenale wijze zien!

 

Uit de True Story van Patch put ik energie, kracht, oordeelloos luisteren en ook humor …

Zeker een kijkje nemen, met de herfst buiten, een prima film voor binnen!


Mensen vergeten wat je hebt gezegd,
mensen vergeten wat je hebt gedaan
maar mensen vergeten niet wat voor gevoel je ze hebt gegeven.


Dus vertel…

  • Waar ben je dankbaar voor?
  • Wat gaat er goed?
  • Wat kan er beter?
  • Hoe wil je herinnerd worden?

You treat a disease, you win, you lose.
You treat a person, I guarantee you,
you’ll win, no matter what the outcome.

-Patch Adams

*Antonio Damasio (neurowetenschapper)
Blog Patch geïnspireerd door Cees van de Boom