Wauw, wat een gave titel, als jij er niet over gaat schrijven dan doe ik het. Iet wat onwennig kijkt de dame aan de andere kant van de tafel, 1.60 om precies te zijn (de lengte van de tafel)
Ze heeft een A4 geschreven over haar toekomst met als titel ‘Banen en klooien’
En zo geschiede, zij begint haar verhaal...
Daar zit ik dan, op een bloedhete woensdagmorgen om 08.00 uur voor mijn eerste afspraak bij mijn loopbaancoach Ina. Ik zit op een plek waarvan ik dacht dat ik er
eigenlijk niet hoefde te zitten, wilde zitten.
In eerste instantie dan.
Ina stelt voor om buiten plaats te nemen en voordat ik het weet zijn we enthousiast aan het praten over het tv-programma “down the road”. Voor degenen die
het niet kennen: Down the road is een Vlaams televisieprogramma waarin Dieter Coppens op reis gaat met zes jonge mensen met het Syndroom van Down die hun grenzen gaan verleggen.
Ik stel me voor, ben een vrouw van middelbare leeftijd, bijna 25 jaar in het onderwijs gewerkt. Altijd doorgerold in verschillende ondersteunende functies en met veel plezier. Totdat het twee jaar terug begon te kriebelen, de cultuur me wat tegen ging staan en ik openstond voor vernieuwing en verandering. De reisbranche kwam op mijn pad en ik heb de sprong in het diepe gemaakt en deze nieuwe kans met beide handen aangepakt. Heerlijk, vernieuwend, fris, korte lijnen, heldere communicatie en een mentaliteit van “niet lullen maar poetsen”. Mijn eerste jaarcontract werd verlengd, tevredenheid van beide kanten. Totdat het covid-19 virus de wereld in kwam en o.a. de reiswereld keihard werd geraakt.
Daar zit ik dan tegenover Ina. Ik weet dat er op dit moment geen toekomst voor mij is in de reisbranche en heb al nagedacht over een nieuwe richting. Toch twijfel, zit ik op het goede pad?
Daar gaan we het over hebben. Ina stelt de juiste vragen, houdt mij regelmatig de spiegel voor en voordat ik het weet is ons favoriete tv-programma ‘down the road” ook op mijn van toepassing:
Ik ga mijn pad verkennen en grenzen verleggen.
Aldus ene T!
Toen ik (Ina) mijn boek schreef moesten er natuurlijk mensen op de achterkant van mijn boek staan. Dat heurt zo. Ik koos voor Marc Lammers, een op en top teamcoach. Zenuwachtig hem een bericht gestuurd en met lood in mijn schoenen nam hij op. #kak en nu gewoon doorgaan😉
Het gesprek was gaaf en zijn woorden uniek:
‘Je kan maar beter in het diepe springen want het ondiepe doet pijn. Ina legt de kern bloot achter LEF! vanuit weerstand altijd blijven experimenteren, blijven spelen. Op het veld, in je team en thuis.
-Marc Lammers (voormalig bondscoach Nederlands dameshockeyteam)
Dus het loont om diep te duiken!
Dus als je meer wilt dan alleen een nieuwe vaardigheid leren die toch niet beklijft, zit er niks anders op dan onder water te duiken. Je hebt een zuurstoffles nodig, ditmaal gevuld met een flinke dosis nieuwsgierigheid, moed en eerlijkheid naar jezelf en de mensen om je heen. De winst om het zo grondig aan te pakken zit erin dat jouw verandering niet oppervlakkig en tijdelijk zal zijn, maar diepgaand en blijvend van aard.
3 stappen na, Just do it.....
De dame die dit verhaal is begonnen overweegt ondernemerschap, een prachtige kans!
Just dot it.
Iedereen die zelfstandig zaken wil gaan doen, zou behoren te weten: het allerbelangrijkste is niet dat je weet dat je begint, maar wat je leert en toepast nadat je je deuren hebt opengezet
!
Werkelijk groot succes is alleen weggelegd voor mensen die van zichzelf en anderen voortdurend betere prestaties vragen mensen die zoeken naar methoden om efficiency te vergroten, meer produceren tegen minder kosten meer te presteren tegen minder kosten meer te presteren met minder inspanningen.
MOED
Soms wordt verandering veroorzaakt door een oorzaak van buitenaf. Ik benoem ene tante C. In andere gevallen komt de verandering door een oorzaak van binnen uit: we voelen bijvoorbeeld dat een baan of relatie niet meer bij ons past.
Het vergt moed om open te staan voor verandering en ons gevoel te volgen. Moed is onder meer de kracht om het oude en vertrouwde los te laten. Het betekent dat we uit onze comfortzone moeten komen en dat is meestal spannend. Soms blijven we daarom langer in een situatie hangen dan achteraf gezien goed voor ons was.
Of we blijven iets op dezelfde manier doen, terwijl we eigenlijk al beter weten.
Moed is de kracht om het oude en vertrouwde lost te laten.
Loslaten geeft uiteindelijk ruimte. Ruimte aan jezelf en ook aan anderen. Welke ruimte kun jij voor jezelf en voor anderen creëren? Wat zou je kunnen loslaten?
‘Loslaten betekent tijdelijk houvast verliezen.
Niet loslaten betekent voor altijd houvast verliezen.’
Sören Kierkegaard
Unsplash Zen Hu
Tja, en dat begint toch weer met een droom, een plan, waar wil je naar toe op de lange termijn voor een optimale markt-fit. Want dat de wereld blijft veranderen is wel helder, of geloof je nog steeds in een wereld zonder mobiele telefoon en rooksignalen?
Wordt geen korte termijn tonijn!
Inschatten hoe de markt zich op lange termijn ontwikkelt, om hiermee de perfecte combinatie tussen markt en je organisatie te realiseren. Kortom je optimale Markt Fit in.
De oprichter van onder andere groothandel-keten Macro en topman van SHV, Paul Fentener van Vlissingen zei over visie:
“Ondernemen is werken in de wereld van morgen,
de inschatting van die wereld is bepalend voor succes.”
Als je er een bootje bij pakt ziet het er zo uit:
Jouw visie is in deze metafoor het ‘beloofde land’, een eiland midden in de wijde zee. Dat eiland is niet in zicht. Het is slechts jouw vermoeden dat het zich ergens in die uitgestrekte zee bevindt. Dat vermoeden is zo sterk dat het zich ontwikkelt in de missie om het eiland te bereiken.
Het eiland bereik je niet zwemmend, je gebruikt hiervoor een zeilschip. Je zeilschip vertegenwoordigt in deze metafoor jouw organisatie. Het zeilschip zal zonder jouw beslissingen niets doen. Je zult besluiten moeten nemen.
Durf jij het roer te pakken?
Of anders word je zeeman;-)
Excuus voor dit filmpje, ook Piratenmensen zijn mensen;-)
Foto Unsplash: Jim Beaudoin/ alexander andrews