Wat staat jou in de weg?!
Els kijkt me aan vanaf het Teams scherm, ik check even de achtergrond en zie een chaotische achtergrond en dito druk hoofd me aankijken.
Deze leidinggevende heeft nog veel op haar bord. Op dit moment schuift ze de schuld vaak van haar bord naar de ander.
Heerlijk zo’n schuld-door-schuif-systeem opperhoofd. It wasn’t me!!
Het gedoe zit bij de ander
Nou, vertel….
En ze vertel…
Ze heeft de laatste tijd wat problemen met een medewerker, vooral de laatste maanden. Productiviteit valt tegen, houding en gedrag in de groep en gaat volledig haar eigen gang.
Ik heb echt het gevoel dat het niet goed met haar gaat, maar er komt geen echt gesprek op gang. Ik probeer wel met haar te praten, maar ze sluit zich voor me af.
Eigenlijk is ze nooit zo goed geweest in uiten van haar gevoelens. Ik denk dat ze last heeft van de reorganisatie en haar ex, die was altijd zo vreselijk gesloten als er hij het moeilijk had. En hij had het vaak moeilijk, dat kan ik je wel vertellen.
Nou, met zo’n baas als jij zou ik het ook moeilijk hebben.
Els kijkt me warrig aan.
‘Hoe kom je daarbij? ‘
Programma loopt vast
Nou, je moest jezelf eens horen praten. Je moest zelfs eens horen hoe afstandelijk je over deze zielige medewerker praat. Nou heeft die het al zo moeilijk om in
deze crisis de kop boven water te houden, en dat is in deze tijd echt niet zo gemakkelijk meer, dat kan ik je wel vertellen, en nou is ze een keer bij haar leidinggevende, waarschijnlijk een
verkapte noodkreet, en wat doe jij? Je behandelt haar alsof ze een kapotte wasmachine is, die bepaalde programma’s niet goed meer wil draaien. En dat doet jou denken aan een andere wasmachine die
je vroeger had en die het ook niet goed deed. Wat voor leidinggevende ben je eigenlijk?
Je had beter servicemonteur kunnen worden.
Het mag een mooi talent worden voor Els. Het vermogen om mensen om je heen het gevoel te geven dat hij of zij de belangrijkste persoon in de kamer is, vormt het onderscheid tussen de echt groten en de bijna-groten.
Intermenselijk contact, hoe moeilijk en makkelijk kan het zijn?! Het maakt het verschil tussen fantastisch en bijna-fantastisch, tussen goud winnen en genoegen nemen met brons.
Een droog, slof koekje of een vers appeltaartje van de échte bakker (hoe hoger je komt, des te meer gaan ‘kwesties’ om gedrag.)
Lef! tonen...
En als je Lef! hebt kan je het natuurlijk als
leidinggevende gewoon vragen aan de mensen waar je veel mee omgaat. De vragen zijn eenvoudig.
- draagt de leidinggevende in kwestie een duidelijke visie uit?
- behandelt hij/ zij mensen met respect?
- vraagt hij/ zij naar afwijkende meningen?
- stimuleert hij/ zij anderen met hun ideeën?
- luistert hij/ zij in vergaderingen of daar buiten naar anderen?
Het is nooit te laat om een leukere leidinggevende te worden, voor jezelf en de ander.
Gelukkig maar, want niet alle mensen ervaren nu het leven als een zeven. We zijn gelukkiger maar lijden meer dan ooit volgens hoogleraar Psychiatrie en Diesredenaar Damiaan Denys .
In het samenwerken en het leven net wat meer lef! tonen voor een wederzijdse afhankelijkheid. Je hoeft het niet alleen te doen.
Het leven is als een frikadel,
Je moet het zelf speciaal halen.
Soms bak je deze thuis, in je airfryer maar dan zonder de uitjes, want dat is gedoe.
Soms mag je gewoon naar de snackbar, daar bakken ze het graag voor jou.
Samenleven, samenwerken samen snacken, daar is niks mis mee! Maar blijf in vredesnaam een beetje een leuk mens voor jezelf en de ander!
Dit filmpje kreeg ik afgelopen week als cadeau in mijn app, bij zin, het is zeker de minuten kijktijd waard.
Bron:
Marshall Goldsmith, tot hier en nu verder
Basketbal foto: © USA TODAY Sports
You tube: Documentaire door hoogleraar Psychiatrie en Diesredenaar Damiaan Denys
foto unsplash oli woodman wasmachine/ joel burgess eyes