· 

Vastzitten met de sleutel in je hand

Mijn sleutel in de hand moment. Krijg een beoordeling van een collega en die voelt 'donders' irritant. Ik zit vast in m'n kop. 
Ga ik ongezouten feedback geven, is het waar, ben ik nu zielig?  Maak ik gebruik van de muppetsmannetjes op het balkon als het over deze titel staat. Waarom altijd zo provocatief Ina.


Kortom, vastzitten in mijn hoofd met de sleutel in mijn hand... De gevangenis van veroordelen.

 

Eerst maar eens starten met de oplossing, wat sleutels om jezelf te bevrijden van veroordelen.

 

 

Onze beste mentoren Van de meest schadelijke, irritante mensen in ons leven kunnen we het meeste leren. De volgende keer dat je in de buurt bent van iemand die je irriteert of beledigt, verzacht je je blik en zeg je tegen jezelf: een mens, niets meer, niets minder. Een mens net als ik.
Daarna vraag je je af: 'Wat kan ik van hem of haar leren?'

 

 

We worden geboren om van anderen te houden;
We leren om te haten. Maak een lijst van de boodschappen die je hoorde in je jeugd waardoor mensen in categorieën werden ondergebracht: wij/zij; goed/slecht. Omcirkel de boodschappen die omschrijven hoe jij de wereld nu ziet. Merk op wanneer je misschien vasthoudt aan een vooroordeel. Hoe beïnvloedt dit vooroordeel je relaties? Beperkt het je keuzes of vermogen om risico’s te nemen?

 

 

Welke nalatenschap wil je doorgeven?
We kunnen niet veranderen wat onze voorouders deden, of wat hun is aangedaan. Maar we kunnen het recept dat aan ons is doorgegeven aanpassen. Schrijf een recept voor een goed leven. Neem de goede dingen uit het verleden van je familie en voeg je eigen ingrediënten toe. Geef de volgende generatie iets heerlijks en voedzaams om op verder te bouwen.

 

FOTO scott-rodgerson-XtSqCeCW1NE-unsplash

Onderzoek je gedachten

‘Het denken leidt een eigen leven:

Vaak is het bezig met de toekomst of het verleden;

Met wat we hebben en niet willen,

Met wat we willen en niet hebben.’

- Jon Kabat-Zinn, moleculair bioloog en de grondlegger van mindfulness

 

Inmiddels weten we dus dat er meer gedachten in je hoofd zitten dan je ooit zou kunnen opschrijven. Vaak worden die gedachten nogal letterlijk genomen: ik denk dat ik waardeloos ben, dus ik ben waardeloos. Of, positiever: ik denk dat ik hier enorm goed in ben, dus ik ben er enorm goed in. En naar die gedachten gedraag je je, want uit de cognitieve gedragstherapie is bekend dat dat wat je voelt en doet, voortvloeit uit je gedachten.

 

Anders gezegd: eerst is er het denken, dan het voelen en tot slot het gedrag. Onbewust maken we

daar een voor ons gevoel logisch en samenhangend geheel van. Want dat willen we graag: dat dingen kloppen.

Kan je je eigen hoofd vertrouwen?

 

“Onze gedachten doen ons niets, totdat we ons eraan hechten alsof ze waar zouden zijn,” schrijft de Amerikaanse spreker en schrijver Byron Katie, grondlegger van de methode voor zelfonderzoek ‘The Work’.

Zij ontdekte jaren geleden dat ze de oorzaak van haar depressie niet moest zoeken in de wereld om zich heen, maar in wat zij geloofde over die wereld.

 

Je kunt je namelijk afvragen of je gedachten echt kloppen. Marcus Aurelius, de Romeinse keizer, kwam ruim tweeduizend jaar geleden al tot het besef dat het niet zozeer de gebeurtenissen zelf zijn die ons kwellen, maar dat de pijn zit in de manier waarop je die gebeurtenissen beoordeelt. Het ligt dus binnen je macht om er anders op te reageren.

 

Hoe realistisch zijn ‘lastige’ gedachten?

Het realiteitsgehalte van ‘lastige’ gedachten kun je volgens Katie eenvoudig toetsen door jezelf vier simpele vragen te stellen.

 

1. Is het waar?

2. Kun je echt weten dat het waar is?

3. Hoe reageer je als je aan die gedachte vasthoudt?

4. Wie zou je zijn zonder deze gedachte?

 

In dat laatste geval kun je een trucje toepassen, dat zorgt voor een andere kijk op de zaak. Bijvoorbeeld: ‘Ik heb een hekel aan mijn partner als hij niet aardig tegen me is’ omdraaien in: ‘Ik heb een hekel aan mezelf als ik niet aardig tegen mezelf ben.’ Of: ‘Hij moet me begrijpen’ veranderen in: ‘Ik moet hem begrijpen’ of ‘Ik moet mezelf begrijpen.’

 

Wat proberen gedachten ons te vertellen?

 

 

Gedachten zijn er niet voor niets. Wat proberen ze ons te vertellen? Wat kunnen we ervan leren? Wat zeggen ze over ons? En over onze dromen, verlangens, behoeften, verdriet of gemis?

 

Observeer je gedachten eens aandachtig, zonder oordeel, interpretatie of kritiek. Zoals een kind verwonderd naar een vlinder kan kijken.

 

Of zoals mensen in een museum met aandacht de details van een schilderij in zich opnemen. Met een open blik, op zoek, nieuwsgierig. Denk je altijd meteen het ergste? Ben je van mening dat anderen succesvoller zijn dan jij en kun je dat niet uitstaan?

 

Denk je dat je nooit meer gelukkig zal worden? Vind je bovendien dat je zulke dingen eigenlijk niet mag denken.

 

 

‘Door niet te oordelen schep je stilte in je geest’.

 

Deepak Chopra

 

 

 

 

FOTO  mitchell-luo-27Chr1RiuB0-unsplash (1)

Gedachten mogen er zijn

Ook als je je gedachten liever wegdrukt, kost dat energie. Misschien zelfs wel meer dan wanneer je je gedachten gewoon toe zou laten!

 

Die energie zou je evengoed voor iets positievers kunnen gebruiken. Regelmatig de tijd nemen om je gedachten te onderzoeken, bijvoorbeeld. Dat zorgt ervoor dat je gedachten (en daardoor: jijzelf) zich als het ware gehoord voelen. Ze mogen er zijn en krijgen de aandacht die ze verdienen, zonder dat ze meteen in een hokje plaatst worden. Door ze rustig te observeren, verliezen ze op een gegeven moment hun lading. Ze ebben langzaam weg. Je laat dan niet je gedachten los, maar treedt ze tegemoet met begrip. Dan laten je gedachten jou los. Want gedachten zijn maar gedachten. Je hebt ze, maar je bent ze niet. Dat is een belangrijk verschil.

 

Natuurlijk lukt het niet altijd om je kolkende gedachten te kalmeren. Sommige ‘geautomatiseerde’ gedachten zijn extra hardnekkig. Je hebt bijvoorbeeld een hekel aan het doen van je administratie. Of om te beginnen met wandelen of hardlopen. Bewust of onbewust vraag je je af hoeveel tijd het je wel niet zou kosten. En wat zou er allemaal mis kunnen gaan? Je stelt het steeds uit – maar het houdt je intussen toch bezig.

 

Gedachten zijn maar gedachten.

Je hebt ze, maar je bent ze niet

 

Van negatief naar positief

Je zou jezelf ook een andere vraag kunnen stellen: hoeveel lol kan ik hebben als ik mijn belastingaangifte eindelijk gedaan heb, of begin met hardlopen? En hoe opgelucht zal ik me voelen als die op tijd is ingediend, of ik mijn eerste vijf kilometer soepel loop?

 

Dit omkeren van vragen – van negatief naar positief – heet in de positieve psychologie re-wiring (vrij vertaald: de bedrading omleggen). Daarbij leg je de nadruk op positieve emoties: lol, leuk, prettig, opgelucht. Je geest gaat onbewust op zoek naar het leuke van die ongewenste activiteit, en naar het prettige eindresultaat: de voldoening als je de klus hebt geklaard. Daarmee is ook het stemmetje (‘Ik zou eigenlijk… moeten doen.’) verstomd. Dat brengt rust en geeft energie.

 

Zet je moppermuts (innerlijke criticus) even achter slot en grendel

Tijd voor een oefening. Als je wordt geplaagd door een ‘vol hoofd’, kun je beginnen met dagelijks vijf minuten luisteren en kijken naar je gedachten.

 

👉Welke associaties maak je?

👉Dwaal je af?
👉Wat hoor je?

👉Welke gedachten komen steeds terug?

👉Van welke word je blij en van welke verdrietig?

 

Kijk alleen naar wat je denkt en probeer het daarbij te laten.

 

Zet je nazi(innerlijke criticus) even achter slot en grendel.

 

Is je hoofd na afloop nog steeds ‘vol’? Of voel je je al iets lichter?

 

Ga naar buiten, kop in de wind, een kwartier wandelen en niks doen wonderen.

 

 

 

 

FOTO  pandav-tank-FNaiohYZtOA-unsplash


Merk je dat stress verminderen je niet zelf lukt, of heb je er simpelweg de rust niet voor? In een kort en effectief traject kom je tot meer ontspanning, voldoening en resultaat. Zin in meer energie en minder stress?

bron edith eger het geschenk, brené brown