Leiderschap? We hebben behoefte aan ‘klootzakken’

 

“Leiderschapstrainingen zijn pure geldverspilling. Leiderschap gaat gewoon over leidinggeven. Dat iedereen daar maar voor op cursus gaat en drie dagen geleuter aanhoort is kansloos. De baas komt terug, praat met iedereen over zijn geweldige ideeën. Iedereen nam een glas, deed een plas en alles bleef zoals het was. Zelfs mensen die geen leider zijn, volgen zo’n training. Wie doet het werk nu nog? Is het niet handiger om voldoende volgers te hebben? Die gewoon doen wat hen gezegd wordt? Want baasjes hebben we genoeg.”

 

Interessante theorie van Japke-d. Bouma in het NRC. Vanuit mijn eigen ervaring – met heel wat leiders - kan ik je desondanks vertellen dat zo’n leiderschapstraining wel degelijk zin heeft. Inderdaad, niet iedereen is geschikt als leider. Soms kom je mensen tegen in ‘kats’ de verkeerde positie. Maar dat is ook leiderschap: deze mensen vertellen dat ze beter iets anders kunnen gaan doen. En juist daar wringt de schoen! Want de momenten dat een manager mij wees op een disfunctionerende medewerker (te laat, te traag, te slordig, te lang bij het koffieapparaat, te weinig hart voor de zaak, etc.), zijn inmiddels ontelbaar. En vrijwel altijd werd deze opmerking gevolgd door: ”Maar ja, hij/zij is zo goed in zijn werk.” Pardon? Waarom durven we iemand niet te corrigeren? 

 

free-walking-tour-salzburg-hvQFJhJvfR8-unsplash

Laat me je uit de droom helpen: de wereld heeft nou eenmaal behoefte aan ‘klootzakken’ als leiders, in de goede zin van het woord. Mensen die durven te zeggen waar het op staat, met als doel er samen beter van te worden. Dat kun je leren. Dus kom uit die comfortzone, beste angsthazen! Hoe? Ja, toch echt met een leiderschapstraining. 

 

Ik wil wel de hofnar van de directiekamer zijn. Iemand moet het doen!

 

 

Succesvolle mensen denken dat ze zo zijn geworden omdat ze zich op een bepaalde manier gedragen. Ze zullen dus niet geneigd zijn hun gedrag te veranderen. Ze moeten zich realiseren dat ze succesvol zijn, dankzij maar ook ondanks bepaalde eigenschappen.

FOTO:  jeshoots-com-fzOITuS1DIQ-unsplash

Een leider moet mondiaal denken, maar de wereld verandert zo snel dat hij nooit alleen het antwoord kan hebben. Hij moet daarom dilemma’s delen met zijn omgeving en collega’s uitdagen hem te helpen.

 

Een leider moet daarom veel meer menselijke vaardigheden bezitten dan dertig jaar geleden. De mensfactor is te lang veronachtzaamd.

 

Dus kappen met gewoonten die donders irritant zijn voor de ander. Kijk zelf een waar jij écht mee moet stoppen.

 

De twintig ineffectieve (onbewuste) gewoonten van leiders 

1. Altijd willen winnen: de behoefte om koste wat kost in elke situatie te winnen, wanneer het er wel toe doet, wanneer niet en zelfs wanneer het compleet irrelevant is.

2. Te veel waarde toevoegen: de overweldigende behoefte om in elke discussie jouw duit in het zakje te doen.

3. Oordelen: de behoefte om anderen de maat te nemen en onze normen aan hen op te leggen.

4. Vernietigend commentaar leveren: de onnodige sarcastische en valse opmerkingen waarmee we denken en scherp en gevat over komen.

5. Antwoorden met ‘nee’, ‘maar’ of échter: overmatig gebruik van deze negatieve kwalificaties die heimelijk eigenlijk zeggen: Ík heb gelijk, jij zit ernaast.’

6. Rondbazuinen hoe slim we zijn: de behoefte om mensen te laten zien dat we slimmer zijn dan ze denken dat wij zijn.

7. Spreken wanneer je boos bent: emotionele wispelturigheid inzetten als managementinstrument.

8. Negativiteit of ‘ik zal je uitleggen waarom dat niet werkt’: de behoefte om te pas en te onpas onze negatieve gedachten te ventileren, ook als ons niets wordt gevraagd.

9. Achterhouden van informatie: geen informatie delen om   anderen te slim af te kunnen zijn.

10. Geen erkenning geven: het onvermogen om te prijzen en te belonen.

11. Pronken met andermans veren: de ongelooflijk vervelende manier om onze bijdrage aan welk succes ook te overdrijven.

12. Ons verontschuldigen: de behoefte om ons ergerlijke gedrag te positioneren als een voldongen feit, zodat mensen het van ons pikken.

13. Vastklampen aan het verleden: de behoefte om de schuld van ons af te schuiven en af te wentelen op gebeurtenissen en mensen uit ons verleden; onderdeel van de ander altijd de schuld geven.

14. Voortrekken: niet inzien dat we degenen die we niet voortrekken onrechtvaardig behandelen.

15. Geen spijt betuigen: niet in staat zijn om verantwoordelijkheid te nemen voor onze acties, toe te geven dat we fout zaten of te erkennen hoe ons handelen anderen kan beïnvloeden.

16. Niet luisteren: de meest passief-agressieve vorm van gebrek aan respect richting collega’s.

17. Geen dankbaarheid tonen: de meest basale vorm van slechte manieren.

18. De boodschapper straffen: de misplaatste behoefte om de onschuldige aan te vallen die ons meestal alleen maar wil helpen.

19. De zwartepiet doorschuiven: de behoefte om iedereen de schuld te geven behalve onszelf.

20. Een overmatige behoefte om ‘jezelf’ te zijn: onze fouten als deugden verheerlijken, door ons ermee te identificeren.

 

FOTO:   timo-wagner-nhPinXGHIUc-unsplash