Ze heeft haar hele leven al lopen rennen en vechten voor wat ze waard is. De prijs die ze mag betalen is een donders irritante burn-out. Daar snapt ze nou helemaal niks van. Vera, een mooie teammanager in de zorg, van 32 jaar. Haar eigen verlangens stonden altijd op plek nummer 8, eerst al die anderen en daarna pas rekening houden met zichzelf.
Ze baalt en biedt haar excuses aan voor haar verwarde antwoorden. Ik provocatief zoals ik mag zijn geef aan, dat voor vaag gezwets hier geen ruimte is. 'Kom nou, wil natuurlijk niet hard werken als coach. Dat doet Vera maar lekker zelf.'
Het verward Vera. 'Ehm, wat bedoel je nou Ina.'
Nou, dat jij eens lekker effectief en plezierig met mij gaat communicerend door je op mij te gaan afstemmen. Ik zie een wegtrekkertje aan de overkant en ga Vera wat helpen.
foto Unsplash Kid Circus
Iets met communicatie ofzo..
Kak zooi dat communiceren in een team en een beetje rekening houden met jezelf.
Ze is een super generalist, in een groep van bijna 15 andere teammanagers. Ze gaat, wanneer nodig voor de groep staan, stuurt tussendoor het team aan en pakt het werk, waar de ander het laat liggen.
Maar mensen die nauw met haar samenwerken zien een andere kant. Vera staat bekend om haar vlijmscherpe tong. Ze is veeleisend en ‘brand mensen regelmatig tot de voeten af’. Sommige collega’s gaan na verloop van tijd op zoek naar een andere werkplek. Twee collega’s zitten thuis, volgens hen een direct gevolg van een conflict met Vera. Iedereen praat erover met iedereen, maar niet met Vera. Haar collega’s niet en ook het management niet.
Haar succes, haar drive en krachtige persoonlijkheid dwingen respect af. Mede daardoor is Vera nog nooit door iemand gecorrigeerd. Niemand heeft Vera verteld dat haar gedrag onprofessioneel, oncollegiaal en onacceptabel is. Nooit is er een duidelijke grens gesteld: tot hier en niet verder. Dat niet stellen van grenzen, ‘we zijn te lief voor elkaar’ of ‘we houden elkaar de hand boven het hoofd’, komt veelvuldig voor binnen zorginstellingen maar ook andere organisaties. Met als gevolg veel ellende, zowel voor individuele zorgverleners als voor de organisatie. De sfeer, de effectiviteit, het werkplezier en niet in het minst, de kwaliteit van zorg komen flink onder druk te staan. Naast het stellen van grenzen is ook elkaar feedback mogen geven belangrijk in een groep.
Overtuigingen & angsten
Stel je voor, je bent Vera en je hebt geeeeeeeen ideee.
Loop je daar een beetje leuk te zijn met je Corona Coupe, in je Nike chill broek.
Overtuigingen en angsten kunnen je ervan weerhouden om een collega aan te spreken:
-
Ik ben bang dat het ruzie wordt, daar zit ik niet op te wachten.
-
Ik heb van mijn opleider geleerd dat er in elk team wel een emmer stront staat.
-
Je moet weten waar die staat en er dan met een grote boog omheen lopen.
-
Laat maar, heeft toch geen zin, zo belangrijk is het nu ook weer niet.
- Wie ben ik om collega’s aan te spreken die hier al veel langer zitten dan ik?”
Toch goed om te weten dat je zo je eigen ‘Laat-maar’-emmertje steeds voller raakt. Als je niet oppast ben je zelf zo’n emmer met stront waar de mensen om heen lopen.
foto: Unsplash Birger Strahl
Lastige relaties
We kiezen onze familieleden, collega’s, klanten of leidinggevenden meestal niet zelf uit. Het kan lastig zijn om dagelijks om te gaan met mensen die heel anders zijn dan jij.
• Wie vind jij een ‘lastige’ privérelatie, collega, medewerker, leidinggevende, klant?
• Welk gedrag van die persoon vind je lastig?
• Waarom heb jij hier moeite mee? Wat zegt dat over jouw stijl en behoeften?
• Hoe kun je een stapje dichter bij een door jouw gewenste situatie komen?
• Is het reëel te verwachten dat ieder hetzelfde wil als jij?
• Wat leer je hiervan?
Maak van feedback een echt gesprek, misschien ontdek je dat je collega ook meikevers spaart of punt paprika’s afschuwelijk vindt.
Om te kunnen zeggen dat je af en toe onzeker bent,
Heb je en boel zelfvertrouwen nodig.
Feedback tips...
Bereid je voor:
- wat wil je zeggen en waarom?
- Weet je ook wat je feedback over jou zegt?
- Stel je gelijkwaardig, positief en toekomstgericht op.
- Overval iemand niet, vertel van tevoren waar je het over wilt hebben.
- Zorg voor rust en ruimte om ongestoord te kunnen praten.
- Zeg ik en niet ‘wij vinden dat…’
- Geef feedback één-op-één en niet in de groep.
- Geef feedback persoonlijk, vermijd mail of tekstberichten. Bellen is mogelijk een alternatief als je iemand langere tijd niet zult tegenkomen op de werkvloed.
Soms is Corona een vloek, soms een zegen maar samenwerken blijf zo’n ding. Zo doen we dat hier……
Zou toch fijn zijn als jij daartussen past, als leidinggevende, medewerker, klant-gast-patiënt of meikever.