Ik wil afsluiten met een tekst die ik recent heb gelezen in het clubblad van onze kerk. Daar ben ik vooral, net als bij de sportschool, een rustend
lid;-)
Het is geschreven door Bob Moret, een Amerikaanse predikant en verscheen in 1995 onder de titel
‘the paradox of our time.’
De paradox van onze tijd
We hebben hogere gebouwen maar kortere lontjes.
Bredere snelwegen maar beperkte visies.
We geven meer uit maar hebben minder.
We kopen meer maar genieten minder.
We hebben grotere huizen maar kleinere gezinnen.
Meer conform en minder tijd.
Meer diploma's maar minder fijngevoeligheid.
Meer kennis maar minder inzicht.
Meer specialisten maar niet minder problemen.
Meer geneesmiddelen maar minder gezondheid.
We drinken teveel, roken te veel.
Geef het te veel uit. Lachen te weinig.
Roken te snel. Worden te kwaad.
Gaan te laat naar bed. Staan te moe op.
Lees het te weinig. Kijken teveel te veel.
Zitten veel op internet maar bidden weinig.
dynamic-wang-lY3PF5023KA-unsplash
We hebben ons bezit vermenigvuldigd maar onze waarden verkwanseld.
We praten te veel maar hebben te weinig lief.
We hebben geleerd in ons levensonderhoud te voorzien maar weten niet hoe we moeten leven.
We hebben jaren toegevoegd aan het leven in plaats van leven aan de jaren.
We zijn naar de maan geweest en terug. Maar weten niet hoe we de straat moeten oversteken naar onze overburen.
We hebben de ruimte van het heelal in kaart gebracht maar verdwalen in onze ziel.
We hebben grotere dingen gedaan dan onze voorouders maar geen betere.
We bekommeren ons om het milieu maar niet om onze ziel.
We kunnen atomen splitsen maar hebben een blinde vlek voor onze vooroordelen.
We schrijven meer maar leren minder.
We plannen meer maar bereiken minder.
We zijn gewend om ons te haasten maar hebben het verleerd om te wachten.
We hebben meer computers maar communiceren minder.
Dit is een tijd van grote namen en kleine karakters.
Van steile winsten maar oppervlakkige relaties.
Van dubbele inkomens maar drie dubbele echtscheidings cijfers.
Van mooie huizen maar gebroken gezinnen.
Dit is een tijd van wegwerpluiers en snelle uitstapjes.
Van wegwerp moraal en one night stands.
Van overgewicht en pilletjes voor alles:
om te lachen, om te zwijgen, om te doden.
Dit is een tijd waarin de etalages vol zijn maar de magazijnen leeg.
Een tijd waarin deze boodschap je binnen een seconde bereikt.
Maar je die ook met een druk op de knop kunt delen of deleten.
Denk er daarom aan, wat tijd door te brengen met de mensen die je lief zijn.
Want ze zullen niet altijd voor altijd bij je blijven.
Zeg iets vriendelijks tegen de kleine kinderen die nu vol ontzag naar je opkijken.
Want sneller dan je denkt groeien ze op en vliegen ze uit.
foto: cdd20-MYwtNqVjC7o-unsplash (1)
Geef mensen naast je een warme omhelzing.
Want dat is het enige wat je met heel je hart kunt geven zonder dat het je geld kost.
Zeg ’ik hou van je’ tegen je partner en je geliefde. Maar meen het vooral ook.
Een kus en een omhelzing kunnen de scherpste pijn in ons binnenste doven.
Neem de tijd om lief te hebben, je hart uit te spreken, je kostbaarste gedachten te delen.
Denk niet: ‘dat komt later wel…’want het heden is nu.
Een tekst die bijna 30 jaar geleden opgeschreven werd, maar nog steeds waard is om te overwegen, juist aan het begin van de vakantie of bij terugkomst na de vakantie.....
You tube, you're gone be oke, Jenn Johnson