Om je toch op deze mooie zondag nog van wat inzichten te voorzien!

Mogelijk hoor jij tijdens een vergadering iets waar je het helemaal niet mee eens bent. Lukt het jou dan om op een assertieve manier jouw mening naar voren te brengen? Of slik je de woorden in, mondje houden is gezonder is je motto!  En hoe is het als je kritiek krijgt van je manager die in jouw ogen totaal onterecht is?  Vertoon je dan het zelfverzekerde gedrag dat je graag zou willen of lukt dat maar niet omdat je op die momenten volledig dichtklapt en eigenlijk geen woord kunt uitbrengen. Mega vervelend dat dichtklappen tijdens een gesprek. Achteraf weet je precies wat je allemaal had kunnen zeggen of doen, maar ja… 

In het kort: de reden, de oplossing en een snufje lef!

Dichtklappen tijdens een gesprek. Hoe komt dat eigenlijk?

Laat ik beginnen om je gerust te stellen. Dat dichtklappen is een begrijpelijke reactie, er is dus niets mis met jou. De hedendaagse mens reageert op bedreigende situaties met een stress-responssysteem dat nog stamt uit de oertijd, toen wij als soort moesten overleven en reageerden op gevaar met vechten, vluchten te bevriezen.

Dit doet je lichaam

Nu is een confrontatie op je werk zelden levensbedreigend maar kunnen je angstige gedachten wel leiden tot stress en ervoor zorgen dat een van de volgende overlevingsmechanismen in werking treedt:

1. Vechten – Je voelt je aangevallen, slaat je armen over elkaar en gaat in de tegenaanval

2. Vluchten – Je bent bang, voelt je onveilig,  maakt je heel klein en het liefst loop je weg

3. Bevriezen – Je kruipt in je schulp, niet in staat om helder te denken of iets zinnigs te zeggen

Een andere manier van afstand te nemen en ontdooien, is om je voor te stellen dat in een helikopter zit, de situatie van bovenaf bekijkt en vaststelt wat er nu eigenlijk aan de hand is. Stel jezelf vragen als: ‘Waarom zie ik dit als een bedreiging?’ of  ‘Kloppen mijn angstige gedachten wel?’ En kan ik die omzetten naar helpende gedachten.

Glimlach naar jezelf

Als het niet lukt om je gedachten op een rijtje te krijgen, accepteer dan dat je het gewoon even niet meer weet. Dat kan gebeuren, je bent ook maar een mens. Probeer het te relativeren door tegen jezelf te zeggen: ‘Goh, kijk mij nou, ik weet het gewoon even niet meer. Wie had dat gedacht?’ Glimlach om het idee dat dit dus de beste kan overkomen.

Maak op zo’n moment even contact met je lijf door bijvoorbeeld je hand op de borst te leggen. Misschien voel je dan je hart kloppen, een dichtgeknepen keel of onrust in je buik. Welke emotie overheerst? Ben je bang, boos of bedroefd?

Kom in beweging en laat gerust even een stilte vallen om jezelf de tijd te geven om te ontdooien. Zinnen die je kunt zeggen om jezelf de tijd te geven en je heftige emotie te laten zakken, zijn:

• ‘Ik weet even niet wat ik moet zeggen’ of

• ‘Ik heb daar nu geen antwoord op, ik kom er op terug bij je.’

Voel je vooral de angst? Zo ga je ermee om.

Je weet nu dat het meestal niet de situatie is die je angstig maakt maar allerlei gedachten die bij je opkomen. Vaak blijken die helemaal niet te kloppen maar het is wel begrijpelijk dat ze voorbijkomen.

Accepteer gewoon dat je enige angst voelt maar laat je gedachten niet met je aan de haal gaan en maak van de mug geen olifant. Blijf in het hier en nu en bepaal wat je in deze situatie beter kunt bedenken of tegen jezelf kunt zeggen.

Schrijf voor jezelf op welke gedachten en meningen jou voortaan zullen helpen om dapper te zijn en de confrontatie aan te gaan.

Een gedachte die je angstig kan maken is bijvoorbeeld: ‘Oh nee toch, ik heb het zeker weer fout gedaan!’. Als je van mening bent dat je het recht hebt om (beginners) fouten te maken, kun je tegen jezelf zeggen: ‘Het is mogelijk dat ik een fout heb gemaakt, dat is heel vervelend maar ook menselijk.

Laat ik onderzoeken wat er niet goed is gegaan en hoe ik dat een volgende keer kan voorkomen’. Als je je niet zo druk maakt over de eventuele reacties van anderen, kun je neutraal reageren op de feedback die je krijgt en een goed gesprek voeren.

Stop met gedachtenlezen

Dit is misschien wel de belangrijkste tip. Zonder dat wij er erg in hebben zijn wij voortdurend bezig om te bedenken hoe de ander zal reageren op wat wij willen zeggen. Mogelijke vermijden we vaak datgene te zeggen wat we op ons hart hebben, omdat we bang zijn voor de reactie die dat teweeg brengt.

Bijvoorbeeld: ‘Als ik dat zeg tegen mijn baas, wordt hij woest en hebben we weer bonje’ of ‘Wat zullen ze wel niet van mij denken als ik dat doe?’.

Werk, collega's, managers, werkdruk of sfeer kunnen het uiterste van je vragen werk kan uitdagend zijn en voldoening geven. Totdat de druk aanhoudt en je jezelf erop betrapt dat je door moet thuiskomt, er geen plezier meer in hebt en de spanning voelt oplopen. Je wilt eruit komen en Misschien ben je al hard naar oplossingen gaan zoeken. Je hebt met Mensen over gepraat en erover gelezen. Je hebt handige tips gekregen: toch heeft het je niet gebracht wat je van hoopte.  

Heb je jezelf wel eens afgevraagd waar dat aan kan liggen? 

Wat maakt veranderen zo lastig? 

Veranderen loopt niet volgens een standaardmodel. Veel boeken gaan uit van een

veranderingsmodel, maar lang niet Iedereen past daarin. Iedereen heeft zo zijn eigen valkuilen of terugkerende patronen: je persoonlijke ervaringen beïnvloeden de manier waarop je:  

• denkt 
• voelt en
• handelt. 

Dat betekent dat er aan elke verandering een cruciale stap voorafgaat, namelijk stilstaan bij je: 

• denken 
• voelen en
• reacties. 

Als je meer inzicht hebt In de oorzaken van je veel te hoge werkdruk, of wat die manager of collega doet, of juist niet doet, waardoor jij er last van hebt, komt het moment om nieuw perspectieven te ontdekken. 

Dit vraagt creativiteit. 

Als iemand zegt: 'out of the box denken' zeg je waarschijnlijk (oja!). Brainstormen? Is ook een bekend begrip. 

Hersenen werken associatief: het ene beeld roept het volgende op. Drijf mee op die stroom van impulsen en laat ze de vrije loop. Niets is gek. 

Hersenen werken niet lineair, zoals bij een pagina beschrijven van linksboven tot rechtsonder. Beschouw je je vraag als een project met prioriteit een vraagteken beschouw je je vrije associatie associëren dan als een mindmap. Deze mindmap gaat over jou. Ook bij een mindmap begin je op een blanco blad en noteer je elke associatie. Pas daarna ga je ordenen en structuur aanbrengen. 

De hypothetische socratische vragen bewijzen in deze fase hun dienst. Zoals de wondervraag, waarin je gaat nadenken over hoe je werkdag of je samenwerking er in een ideale situatie uit zal zien, vanuit de aanname dat er die nacht een wonder is gebeurd waardoor het probleem is opgelost. Een creatief een leuke gedachte experiment. Zo ga je vanuit jezelf nieuwe mogelijkheden zien en ben je in staat om van daaruit bewust een richting in te slaan. 

Bron: ik overtref mezelf/ y.meier/ Opleiding provocatief coachen IEP/ You tube heineken reclame rudy/ biertje