Nou, doe je verhaal….

Daar zat ik dan , op maandag ochtend bij een notaris voor een acquisitie gesprek. Ik dacht, het hoeft niet altijd van één kant te komen.

Genoeg ego’s in een ruimte, groene drijfveren en blauwe mensen in het team t.o.v. het rode geweld van een notaris. Daar is vast wat te doen voor een trainer/ coach.

Timemanagement, drijfverentraining, effectief bij een ander over een grens gaan.

Kortom, ik had er zin in!

De notaris was wat minder goedgeluimd. Nou, doe je verhaal!

‘Ehm, goedemorgen, hoe gaat het met je?!’

- Kennen wij elkaar?!

‘Nee zeg ik, maar daar probeer ik nu aan te werken.

- Hij, kijkt nors terug, nou daar zit ik niet op te wachten, doe gewoon je ding is zijn antwoordt.’

‘Ik overleg het eens met mezelf in +/- 5 seconden, wat doe ik hier?!’

Vervolgens vraag ik de notaris vriendelijk om het gesprek te beëindigen, beter zo, volgens mij wil je hier geen tijd voor maken.’

- ‘Hoe bedoel je, je bent er toch?’

‘Klopt, maar als je niet zit te wachten op dit gesprek dan kan je het gewoon aangeven.’

Lang verhaal in veel te weinig letters, ik mag gaan, ben inwendig wel woest en wit heet. Wat heet.

Gelukkig mag ik 20 minuten naar huis rijden om vervolgens de receptioniste van het notariskantoor te bellen. Geef haar wat tips over het aannemen van afspraken in de agenda van deze woeste notaris. Wens haar een super fijne samenwerking toe en neem een mini snickers.

Zichtbaar zijn als ondernemer

Overdenk waarom die rotte tomaat in mijn gezicht wat blijft nadruppen na dit gesprek. Had ik beter op slot kunnen schieten in dit gesprek, of juist overdreven mijn best doen. Net iets te hard laten zien dat het wél ergens op slaat wat we zeggen. En net zo onhandig natuurlijk.

Zichtbaar zijn als ondernemer is vaak al spannend genoeg. En dit helpt niet.

Terwijl: op de schaal van verwensingen die ik om de oren krijg, is dit een kleintje. Gebeurt elke dag wel eens. Ik ben al voor veel erger uitgemaakt: oppervlakkige dom mens, wie zit er nou op jou te wachten, zelfs ergere dingen. Een dreigmail, persoonlijke aangevallen.

Omdat ik boeken schrijf, trainingen organiseer en mensen probeer te helpen.

Terugvechten helpt niet

Mijn eerste reflex is lang geweest: terugvechten. Laten zien dat de ander het mis heeft. Dat honderden mensen zoveel profijt hebben van onze programma’s. Dat we groeien en samen met andere collega’s/ partners mooie dingen maken.

Gaat het ooit voorbij?

Het hielp niet. Hoe meer mensen we bereikten, hoe meer mensen ons ook gebruiken als boksbal. Blijkbaar hoort het erbij - iets met hoge bomen en kop boven het maaiveld. Bovendien stelt die kritiek ten opzichte van alle complimenten die we krijgen nog steeds geen fluit voor. Maar waarom raakt het dan nog steeds zo? En gaat het ooit helemaal voorbij?

C.R.A.B.

Op TED, het platform voor inspirerende praatjes, zag ik gelukkig net op tijd het verhaal van Richard St. John, die zegt: als je datgene gaat doen wat echt belangrijk voor je is, krijg je een enorme berg crap over je heen. In het Engels klinkt het altijd beter, want 'crap' betekent poep.

Hoe zichtbaarder je wordt, hoe meer poep.

Spreek uit waar je voor staat en wat je gelooft en er is één ding dat je sowieso op je bordje krijgt: poep. Maar crap is ook een acroniem voor een paar reacties die je kunt verwachten. Elke letter heeft heel toepasselijk zijn eigen betekenis:

Je krijgt

C = Criticism (kritiek op alles wat je doet)

R = Rejection (je wordt keer op keer afgewezen)

A = Assholes (heel wat hufters gaan lelijke dingen tegen je roepen)

P = Pressure (je kunt zomaar veel druk gaan voelen omdat iedereen van alles van je vindt).

Blijf zwemmen

Richard St. John zegt: crap is goed.

Foto Unsplash: gabriel-cattaruzzi

Zwem er gewoon doorheen, maar blijf wél zwemmen.

Op een gekke manier ontspant dat idee me meteen.

Lelijke kritiek zal nooit helemaal wennen, maar het lijkt me nog altijd erger dan alleen maar dingen te maken waar niemand ooit iets van vindt.

Zwem ze ;)

Energieke groet,

Ina

Hoe ga ik om met kritiek?

Hoe opbouwend ook, kritiek kan behoorlijk hard aankomen. Als ons verteld wordt dat we iets minder goed hebben aangepakt, kan die opmerking nog dagenlang in ons hoofd blijven rond zoemen.

We associëren kritiek met verlies (bijvoorbeeld van liefde, vriendschap of onze reputatie) en daardoor voelen we ons rot.

Het viel klinisch psycholoog Barbara Greenberg op dat sommige van de patiënten in haar praktijk veel beter om kunnen gaan met kritiek dan anderen. Deze mensen houden controle over de situatie, waardoor ze zich minder hulpeloos voelen. Met dit stappenplan lukt het jou ook om je niet uit het veld te laten slaan door een kritische noot:

foto Unsplash: jose-aragones

1. Blijf kalm

Stap één is geen makkelijke – vooral niet als je nogal een opgewonden standje bent – maar wél de meest belangrijke. Ook al gaat je hart als een razende tekeer en heb je klamme handjes; haal diep adem en beheers je.

2. Luister

Schiet niet meteen in de verdediging, maar laat degene die kritiek op je uit rustig uitpraten. Als je defensief overkomt, is dat alleen maar olie op het vuur. Heeft iemand alles gezegd wat hij of zij wilde zeggen, dan kun je na gaan denken over je reactie.

3. Neem de tijd

Geef het eerlijk aan als je wat tijd nodig hebt om na te denken, en zeg dat je er later (morgen, bijvoorbeeld) op terug komt. Dit geeft jou de kans om het even te laten bezinken. Vaak zijn de scherpe randjes er een dag later vanaf, waardoor je weloverwogen en minder vanuit je emotie kunt reageren.

4. Bekijk het positief

Of je nu meteen reageert of er even de tijd voor neemt: onderzoek of je iets positiefs kunt halen uit de kritiek. Het kan best zijn dat iemand het beste met je voor heeft. Misschien is je baas wel kritischer dan anders omdat ze weet dat er een promotie aan zit te komen, die ze jou heel erg gunt. Of zegt je zus dat ze het zwak van je vindt omdat je alweer niet mee gaat hardlopen, omdat ze weet dat je je veel beter voelt als je wél je kilometers maakt.

foto Unsplash: nathan-dumlao

5. Vraag om een second opinion

Twijfel je of de kritiek wel gegrond is? Vraag dan wat iemand die je vertrouwt – en waarvan je zeker weet dat hij of zij eerlijk tegen je is – ervan vindt. Op deze manier kun je ontdekken of de kritiek echt over jou gaat of dat het probleem eigenlijk bij de ander ligt (of een beetje van allebei).

6. Vraag om voorbeelden

Zegt iemand bijvoorbeeld tegen je dat je oneerlijk, lui, onaardig, slordig of ongeïnteresseerd bent, maar herken je jezelf daar helemaal niet in? Vraag dan om concrete voorbeelden. Ook als je je wel in de kritiek herkent, is dit trouwens nuttig. Want als jij precies weet welk gedrag vervelend is voor de ander, kun je er ook veel gerichter iets aan veranderen.

7. Toon begrip

Dit wil je natuurlijk helemaal niet horen als de kritiek nog vers in je geheugen ligt en je je tot op het bot gekrenkt voelt, maar vooruit: probeer empathie op te brengen voor degene tegenover je. Misschien vindt hij het wel zo moeilijk om eerlijk tegen je te zijn, dat het er helemaal verkeerd uitkomt.

Of heeft zij helemaal niet in de gaten dat ze nogal lomp overkomt, terwijl ze het juist goed bedoelt. Als je je verplaatst in de ander, wordt hij of zij meteen menselijker voor je, en dat kan jou weer helpen om beter met de kritiek om te gaan.

foto Unsplash: sharon-mccutcheon

8. Wees lief voor jezelf!

Blijf niet hangen in negatieve emoties, daardoor ga je alleen maar (meer) aan jezelf twijfelen. Dit is dus hét moment voor een extra uurtje yoga, een ontspannende massage of een andere vorm van zelfzorg.

Meer lezen over omgaan met kritiek?

Zo kun je reageren op kritiek zonder defensief te zijn.

Als je om jezelf kunt lachen,

Heb je de rest van je leven plezier

Een partner die 'zeurt'

Kritische collega in je team?