· 

Braakballen pluizen

Vierkante ogen kijken me via Teams aan. Ik geef het op Ina, ben zo klaar met dit team, de directie en al het gedoe.

Emma zucht, ze is 36 jaar en moe gestreden. Voor wat het waard is geeft ze zich volledig aan het team maar de waardering blijft uit.

Wel krijgt ze veel kritiek vanuit haar leidinggevende en dat maakt dat ze zich niet veilig voelt in dit team. Ze voelt zich niet gezien door de ander en dat frustreert haar en demotiveert. We botsen constant met elkaar en zijn het nergens over eens.

 

Ze zucht, tijd om de de braakbal, te gaan uitpluizen......

Energieslopers

Emma is moedeloos en haar leidinggevende gaat de duimschroeven wat strakker aandraaien, proberen om de regie te houden. Maar ja, dat geeft een signaal van wantrouwen naar het team,

Emma vindt dat kak lastig. Durft zich niet meer te bewegen en is bang om fouten te maken. Vertrouwen het is zo ongrijpbaar maar als het weg is dan voel je dat door al je poriën.

 

 

 

Goede relaties slijpen je,

slechte relaties slijten je

 

 

 

 

 

foto Unsplash: Joshua Hoehne

Gedoe, hoe nu verder?

Of je nu in een parlement uilen vliegt, in een school vissen zwemt of werkzaam mag zijn in een team mensen. Bij gedoe of een dikke braakbal.

 

Hoe nu verder?

De meest voorkomende stressreacties* in deze situaties zijn:

  1. Je zet de tegenaanval in om jezelf te rechtvaardigen en te laten zien dat je er wel toe doet, bijvoorbeeld door heel hard te werken en je best te doen. Je doet er in ieder geval alles aan om je positie te claimen. Soms door anderen te bekritiseren, waarmee je jezelf onbewust ophemelt of soms met een hoop geklaag en gemopper (vechten)
  2. Je trekt je terug, want dan kun je ook geen fouten maken en bovendien ‘luistert er toch niemand naar je dus wat heeft het nog voor zin om hard je best te doen’ ( vluchten)
  3. Je verkrampt helemaal waardoor er niets meer uit je handen komt (bevriezen).
  4. Je bent zo bang voor afkeuring, dat je naar de pijpen van de anderen danst en jezelf totaal verloochent (tend and befriend).*

Conflict

Als er een conflict ontstaat voelen we ons doorgaans niet goed gehoord of gezien. Laat staan gesteund. We gaan vechten om onszelf te rechtvaardigen en te verdedigen.

Gevolg, nog meer gedoe/ escalatie. Soms werkt wat inzicht door overzicht.

 

Je kan eens onderstaande stappen doorlopen:

  • Vraag je in een conflict altijd af wat jouw aandeel is en neem daar verantwoording voor!
  • Kijk wat het is d=wat de ander bij jou raakt. Wat is het precies waardoor je je ‘bedreigd’ voelt en je de gevechtspositie inneemt? Wat veroorzaakt de onvrede?
  • Neem verantwoordelijkheid voor oude pijn die misschien wel opspeelt. Dat doe je door je in gesprek met de ander kwetsbaar op te stellen en te zeggen wat de ander precies raakt. Een voorwaarde is daarvoor is wel dat die weer ontvankelijk is voor wat je te zeggen hebt en daar ook begripvol mee omgaat. Geweldloze communicatie kan de weg zijn. Dit geldt natuurlijk ook anders in, Houd daarbij ook steeds voor ogen wat je met elkaar wilt creëren, bereiken of oplossen. Wat je wel wil geeft namelijk veel meer richting dan te focussen op wat je niet wilt.

 


VERANDEREN, AANPASSEN, ACCEPTEREN OF WEGGAAN

Probeer bij een volgende stresssituatie het schema nog eens in te vullen. Bedenk dat, ook al is iets niet jouw schuld, je vaak alleen iets kan veranderen door je eigen gedrag aan te passen.

 

Niet HOE dan maar WAT dan!

Als volledig helder is WAT er bereikt moet worden, zijn mensen meestal prima in staat om zelf te bepalen HOE ze dat het beste voor elkaar kunnen krijgen. Krijgen mensen binnen deze grenzen voldoende ruimte dan komen ze vaak met verrassende interne oplossingen om externe doelen te bereiken.

 

Dus de braakbal laten vallen en dan jezelf de vraag stellen. HOE wil ik verder in dit team, deze organisatie om jezelf te laten zien.

Het leven is tekort om KLEIN te blijven mooi mens!

 

Bron:

Tekening/ uitspraak Oprah, quotes to enjoiy

dierenfun.com / uilenparlement

*gek op stress maar niet altijd, suzan kuijsten & carolien hamming