Zo’n mailtje die je wat voor je uitgaat schuiven, moet ik nog iets mee. Geen zin maar wel de druk, aanleveren. Anderen doen het ook, mijn innerlijke trut begint
zich er ook mee te vermoeien😉
De vraag van een bijzondere intervisie genoot:
Hoe zou jij zelf persoonlijk leiderschap omschrijven?
Foto Unsplash: Lucas George Wendt
Persoonlijk leiderschap
🧨Die kwam wel even binnen, beste coach Marion!
Hoe persoonlijk ben ik dan nog als leider voor mezelf en de ander?
Tuurlijk, het staat allemaal keurig op mijn website, Duhuehu….
Voor mij is het lef! om je leven te leiden/ regisseren waar kan. Het beste uit jezelf halen omdat er zoveel kan in je leven, als jij het maar durft aan te kijken.
Jezelf uitdagen, verder kijken dan wat het oog laat zien, ondernemen, moed tonen. Vallen en altijd weer opstaan.
En zo de hoogste – en meest interessante, boeiende en succesvolle - bijdrage kunnen blijven leveren.
Maar wat als je jezelf wat in de weg zit, de kwetsbaarheid van een kind, durf jij dan ook je échte gezicht te laten zien.
Onderstaand beeld is dan zo treffend, wie zet de eerste stap, kind of ego.
Bron foto: just_shot_of_jameson
Meer informatie achter dit prachtige beeld
Altijd 1x vaker opstaan!
We staan immers altijd in verbinding, ook al zit er ruis op de lijn. Dus toch weer in beweging blijven. Lef tonen.
Ook al is lef soms een traan, een teleurstelling, je echte ik laten zien aan jezelf en de ander. Is het dan veilig, ben je geborgen?
Het leven met al haar uitspattingen, het kan lastig zijn.
Op de plekken waar het voor mij lastig werd, waarin ik mezelf zo klein moest maken en klein voelen. Daar zijn de mooiste dingen uit ontstaan.
Mijn eerste schoolfoto (met afgeknipte kuif en gênant jurkje) staat nu trots in mijn coach praktijk. Mijn scheiding werd een prachtige nieuwe relatie, mijn ontslag
bij Ikea werd mijn eigen boek en eigen onderneming.
Alleen had ik dat toen niet in de gaten. Druk met mijn wandelend hoofd.
Dat wil ik blijven leren, dat tegenslagen nodig zijn om het leven goed te verteren. Dat zou ik graag willen doorgeven. De moed om je ware ik te laten zien
Op alle momenten, met alle mensen ondanks alle verwachtingen.
Het leven is te mooi om klein te blijven.
Den Haag versus Enter
Inspiratie tijdens een gesprek met een ondernemer over de grootste kak zooi ever! Netwerken, dat vond ze zo’n gedoe. Ze stuurt nu wat mailtjes met wat ze doet en wil doen rond, heerlijk vanuit haar eigen plateauzolen.
Niet mega klantgericht maar ik-ologie mailing.
Dat kan anders en we doorlopen samen haar ideale klant, Jet.
Ja maar, Ina, ik ben niet van het schrijven, ik teken elke vrijdag mijn thema en zet dat online. Ook dikke prima, als dat je signatuur is en Jet geniet ervan, dan
lekker blijven doen!
We komen uit bij een potlood als metafoor en mijn hersen grasduinen vol energie. Heerlijk dat online coaching, gewoon scherp met elkaar in gesprek Den Haag – Enter, prima verbinding voor
een goed coachgesprek.
Een verhaal plopt op en tijdens het gesprek deel ik het met mijn klantenfluisteraar.
Het raakt, het gaat om de kern. Soms ben je een potlood met een kern, soms een puntenslijper voor de ander.
Daar hoef je geen punt van te maken….
Foto Unsplash: Lucas Santos
Het verhaal van het potlood
Een jongetje keek naar zijn oma die een brief aan het schrijven was. Op een gegeven moment vroeg hij: Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij? Zijn oma stopte met haar brief, glimlachte, en zei: 'Ik schrijf inderdaad over jou. Maar belangrijker dan de woordjes die ik schrijf, is het potlood waarmee ik schrijf. Ik zou willen dat je later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt.' Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood, maar kon niets bijzonders ontdekken. Maar het is gewoon maar een potlood! Het is maar hoe je er naar kijkt. Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou - maar dan moet je ze wel onthouden- tot iemand zullen maken die altijd in vrede met de wereld zal leven...
Ten eerste: Je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt. Deze hand noemen we God, en hij zal je altijd leiden volgens zijn wil.
Ten tweede: Af en toe moet je stoppen met schrijven, om de punt te slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er wel scherper van. Dus moet je wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
Ten derde: Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je fout schreef. De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk, om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.
Ten vierde: Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Dus wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt.
Ten slotte, het vijfde wat een potlood bijzonder maakt: het laat altijd een spoor achter. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten en probeer je daar bewust van te zijn.
Geniet van je zondag, wandel wat meer, kom eens tot rust. Pieker wat minder en mijmer wat weer.
Het leven is tekort om klein te blijven!
Foto Unsplash: Alex Wigan
Verhaal het potlood, Paulo Coelho uit het boek "Als een rivier" 2006