Onze veul te late zomervakantie mocht plaatsvinden in december, een rondreis met eigen “Go Duster” door het prachtige Namibië. Veelzijdig, kleurrijk, immens groot, rust en eenvoud naast samen ijd. Een dikke aanraden en niemand anders dan @JennyVelten kan je zo’n reis aanbevelen.

 

 

 

Natuurlijk gaan we dan mee met Arie op Safari, een ochtend die start om 4.30 om een prachtige zonsopkomst te gaan aanschouwen.

 

5.15 melden bij de receptie en ik heb ze bij me. Alle “kom-laten-we-eens-een-etiket-gaan-plakken-op-mensen-stickers.

 

In de lobby zie ik de presentator van Top gear, grote man, witte blouse, karakter kop en indrukwekkende safari laarzen. Naast hem zijn Indiana Jane, hippe korte broek, donker groen topje, panter sjaaltje, kekke woestijn laarsjes met hak.

 

Daarnaast een echte natuur freak, winterjas aan, rugtas met 68 ritsen en in elke rits zit iets wat handig is. Zijn vrouw (denk ik dan) heeft handschoenen aan, afritsbroek, broek in de schoenen, dikke sjaal, check.

 

Er komt een echte natuur professor aan, zwart leren jack, cowboy hoed, strakke rugtas. Zijn vrouw heeft slobby kleren aan en draagt een hoofddoek.

 

Ik kijk naar ons. Vriendlief met korte broek, foute wandelschoenen en een dik vest. Zijn vriendin, sporty spice met teveel zadeltassen. Ik denk, goh wat zijn wij lekker voorbereidt, ik had toch ook wat meer kek kunnen doen, met mijn gympen en in laatste nood gekochte rode hoed. Mijmer, overweeg, ga ik andere kleren aandoen?

 

Ooit eens een echt camera aanschaffen, wij maar hannesen met onze IPhone, hebben ze mijn korte broek gezien, zo niet kunnen, kleed je eens wat vrouwelijker!

 

Kortom het “schijnwerpereffect.

 

We denken allemaal dat anderen voortdurend bezig zijn met naar ons kijken en met ons bezig zijn, en meestal op niet zo’n prettige manier. Dat is niet zo, althans niet in die mate. Het is heel moeilijk om die schijnwerper uit te zetten: Wat zullen ze wel niet van me denken? Zouden zij denken dat ik dom ben?

 

Om 8.00 verkleumd door de harde wind, daarom moesten we ons in laagjes kleden😉 Volgt er een ontbijt, Indiano Jones begint te vragen of zoals we dat in Enter zouden doen. Woer binnie der ene van?

 

Aan tafel worden landen gedeeld, Engeland, Finland, Italië, Nederland en Namibië.

 

We kleden ons langzaam uit van buiten en worden wat meer mens.

 

Samen gaan we de Big Daddy beklimmen, een zandduin van 385 meter hoog. Mmmmm, er vormen zich groepjes. Jane wil voorop, Finland begint te smeren met zonnebrandolie, gids laat de verantwoording bij ons. Het is aan jullie of je gaat klimmen.

 

En we gaan, ieder zijn eigen voetsporen in het zand. Ik denk, waaaaaaaar ben ik mee bezig, dit kan anders, heb toch vakantie? 3 van de 9 mensen gaan terug. Mijn hoofd denkt: hoe kan je nou een boek schrijven over Lef! en deze hobbel niet nemen. Genoeg voor mij om door te gaan.

 

Hoppa, naar boven!

 

Boven voelde ik me de beste sporty spice van de duin wereld. Vage foto’s zijn het resultaat. Daarna mochten we de berg afrennen. Yes bucketlist vinkje, want ik  wil ooit als Maria “uit the sound of music” met dito kapsel en dito jurk van een berg afrennen! Nu was het met rode hoed.

 

Ik ren, dartel en zing : High on a hill was a lonely goatherd, lay ee odl lay ee edl odl-ooo

 

 

 

Ik wandel terug met het Italiaanse stel. Zei is geen terrorist met haar Arafat sjaal maar giga verbrand in Kaapstad, hij ook, daarom zijn ze zo vol bedekt met kleding. In zijn strakke rugtas zat een drone waar hij prachtbeelden van heeft gemaakt. We hebben een gesprek over doelen in het leven, jezelf ontwikkelen, mijn boek, vertaald in het Engels, daar wil hij een versie kopen. Ik geef ze de hand, normaal gesproken ben ik geen Maxima met hoed.

 

Op de terugweg worden we een team.

 

Wat kon er anders: jeep met stoelverwarming,geen open kap maar stijlvol dicht, een spa tijdens het ontbijt, stoeltjeslift naar boven, daar een top restaurant, glijbaan naar beneden, duin surfen, game hall, boulevard met winkel. Kortom, een business plan was zo geschreven.

 

Wij waren toppers en het zou een mega succes worden.

 

 

 

Terug bij het hotel, klaar met de zon, het zandstralen en zin in eten en wat slaap.

 

 

 

Zo makkelijk kan je dus een team vormen.

 

Het gesprek aangaan, de verschillen vieren als we ervoor open staan en elk talent gaan benutten.

 

Jezelf niet onnodig klein maken of je vergelijken met de ander.

 

Want hé, er zijn al zoveel anderen.

 

 

 

Enne die business in Namibië? Check de website van www.darebeweegt.nl

 

Als je nel wilt gaan, ga dan alleen.

 

Als je VER wilt gaan, ga dan SAMEN

 

-Afrikaans gezegde

 

 

 

Bron:
Foto                      Unsplash Tim de Groot
You tube               Asics commercial